بررسی اثر کشندگی عصاره باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک عفونی بر پروتواسکولکس در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: درمان انتخابی کیست هیداتیک جراحی می باشد. با توجه به خطر نشت پروتواسکولکس ها به داخل احشاء و ایجاد کیست های ثانویه، جهت پیشگیری از این خطر مواد اسکولکس کش مختلفی به داخل کیست تزریق می شود که عوارض جانبی گوناگونی در میزبان ایجاد می کند. بهمین منظور دراین مطالعه اثر اسکولکس کشی عصاره باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک عفونی شده مورد بررسی قرارگرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی از کیست هیداتیک گوسفند با روشهای استاندارد باکتری شناسی به جدا سازی و شناسایی باکتری های آلوده کننده تا سطح جنس و گونه اقدام شد. از این باکتری ها با سونیکاسیون عصاره تام باکتریایی تهیه و با استفاده از سرم فیزیولوژی استریل رقت های متوالی 1/1،2/1، 4/1، 8/1،16/1، 32/1 و 64/1 تهیه و لاروهای زنده در زمان های 5، 10، 20، 40 و 60 دقیقه در رقت های فوق قرارداده شد. میانگین درصد پروتواسکولکس های مرده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین و به کمک میکروسکپ نوری تعیین گردید. یافته ها: پنج نوع باکتری از کیست های عفونی شده جدا شدکه شامل استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و سودومونا آئروژینوزا بود. عصاره هیچ یک از باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک در زمان های تماس مذکور تأثیر قابل قبولی بر پروتواسکولکس ها نداشتند. به عنوان نمونه عصاره تام سودوموناس آئروژنوزا پس از 60 دقیقه حداکثر 17/13% از اسکولکس ها را از بین برد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تأثیر اندک عصاره باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک بر روی پروتواسکولکس ها بود. مرگ اسکولکس ها در کیست های عفونی شده می تواند ناشی از مجموعه عوامل دیگری بجز تأثیر مستقیم عصاره باکتری ها باشد.